Tini Tini Tini, Seni Tembel Tini :)

Kocaeli Bölge Tiyatrosu’nun organize ettiği 25. Çocuk Oyuncular Festivali 25 Mayıs 2018, Cuma günü kortej ile başladı. 11 farklı grubun gösterilerini sunacağı festival Kocaeli şehir merkezindeki Yürüyüş Yolu’nda gerçekleştirilen yürüyüş ile başladı. Sabancı Kültür Sitesi’ne yürüyerek gelen çocuk oyuncular kadar aileleri ve öğretmenleri de heyecanlıydı. Şehir birkaç dakikalığına güzelliğe bürünmüştü ve okul öncesi gruptan lise öğrencilerine kadar kursiyeleri olan Kocaeli Bölge Tiyatrosu büyük bir artı kazandırıyordu şehre, kültüre ve sanata. Rengarenk ve coşkulu bir kabalık eşliğinde salona ulaşan çocuk oyuncular ile birlikte açılış yapıldı ve her grup küçük bir şarkı ile oyunlarını tanıttılar. 3 Haziran 2018’e kadar devam edecek olan etkinlikler tüm tiyatro sevenlerce izlenebilecek. 

Programı da buraya iliştiriyorum ki isteyenler kolayca ulaşabilsinler. Gelelim bizim yazımızın başlığında da geçen “Tini, Tini Tini, Seni Tembel Tini” sözlerine 🙂 Aslında oyunun adı “Tembel Fare Tini”. Ancak müzikteki nakarat dilimize dolaştığı için 2 gündür evde bu kısmı tekrar edip duruyoruz. Kim mi? Elbette küçük cadının anne ve babası olarak biz 🙂 Eminim oyundaki çocukların çoğu ebeveyninde de benzer süreç işliyordur. Kişisel bir yazı olduğunun farkındayım ama bir anlamda da küçük bir anı oluşturuyoruz bu güzel festivalden kendimize. Ayrıca kişisel tarihimiz Kocaeli Bölge Tiyatrosu’nun bu güzel festivali ile kesişti. 

Yürüyüşte biz veliler galiba çocuklardan daha heyecanlıydık. Sanırım bu heyecanı yaşayanlar ne demek istediğimi gayet net anlayacaklar. Daha okul öncesi grupta olan küçük oğlağınız bir anda bir oyunun parçası haline geliyor ve siz izleyici olarak yer alıyorsunuz. Bizi terk etmesi an meselesi olunca el emeği, göz nuru Şakire kızımızı bağrımıza bastık biz de. Ne yapalım onsuz mu gidelim bu yürüyüşe yani 🙂 Gitmedik ve ikinci kızımız Şakire ile festivalin açılışına katıldık. Çocuklar her haftasonu bir gün katıldıkları gruba ve öğretmenlerine öylesine alışmışlardı ki; bizleri gözleri görmüyordu bile. Yeni bir aileye kavuşmuş gibiydiler. 

  

Oyunun konusu yukarıdaki görselde yazıyor. Yine de buraya da almak istiyorum tekrar; “Ayla Çınaroğlu’nun yazdığı oyun şarkılı danslı bir oyun. Çocuklar için yazılmış çocuk tiyatrosu oyunu. Farelerden biri tembeldir. Adına Tini denilen bu tembel fare çalışmadan yorulmadan yaşamak istemektedir. Annesi, kardeşleri, arkadaşları ne yaparsa yapsın onu tembellikten vazgeçiremezler. Bir piknik sırasında pastaların tümü oyundaki kötü karakter tarafından gizlice yenilip yutulur. Farelerin tümü bunu Tini’nin yaptığını zannederek onu sorgularlar. Ailesinin, arkadaşlarının bu davranışı Tini’nin öz eleştiri yapmasına yarar. Özeleştiri yaparak diğer fareler gibi çalışıp yorularak, zamanı gelince eğlenerek yaşamını sürdürmesini sağlar.” Açıkçası izleyici olarak biz yorulduk. Bir saatten uzun süren oyunda çocukların sonuna kadar oyunu sürdürmelerine saygı duydum. Kendilerine yardım eden Yağmur ablaları ile oyunu başarı ile tamamladılar. Oyunda bazı çocuklar sayesinde ayrıca çokça eğlendik. Bunlardan bir tanesi tam da Burhan Akçin’in de ifade ettiği gibi “Tüm müdahalelere rağmen oyundan taşmayı başaran Doruk” oldu. Nasıl sevimli, nasıl kabına sığmayan bir çocuk görmeniz lazım. Kendi dünyasında dönerken oyunu da kendi eğlencesine dahil eden ve öğretmenlerine ayrıca saygı duymamı sağlayan bir küçük oğlak kendisi 🙂 

 

Oyunun sonunda Kocaeli Bölge Tiyatrosu kurucusu ve çocuklarla 40 yılı geride bırakan, tiyatroda ise 50 yılı geçiren Burhan Akçin minik oyunculara başarı belgelerini verdi. Basit bir seramoniyi eğlenceye dönüştüren Akçin, çocuklar kadar izleyicileri de güldürdü. Her çocukla ayrı ayrı eğlenen Akçin’in son karesinde selam verirken bizim küçük cadıyla birbirlerine bakıp güldükleri sahne olayın özeti galiba. İçindeki çocuğu hiç kaybetmeyen ve bu nedenle güzel işlere imza atan bir isim. Elbette tek başına asla değil. Dans, drama, müzik öğretmenleri kadar, oyuncu ablaları ve kostüm tasarımcıları da aynı iklimden besleniyor. Dolayısıyla ortaya da çocukların güzel dünyasına uygun ve onlar adına iyi diyebileceğimiz işler çıkıyor. 

Çocuğun hayatında neye işaret edecek diye büyük laflar etmiyorum ama sanat, tiyatro ve kültürel gelişmelerin hepimizin hayatında olmasını diliyorum. Tüm çocukların bunlardan yararlanabileceği günlere gözlerimizi açalım istiyorum. Bu tarz çalışmaların daha fazla desteklenmesi ve bir devlet politikası haline gelmesini diliyorum. Son kısma eklemeden yazıyı bitiremem Tini, Tini, Tini, Seni Tembel Tini şarkısını 🙂  

Lütfen izlemek için butonu tıklayınız