Çocuklar öldürülmesin, şeker de yiyebilsinler…

Bu bayram garip duygular içinde kaldım. Eminim çoğu kişi de aynı duygu durumundadır. Maalesef artık çocuklarımızı sokağa salıp eline bir poşet verip bayram şekeri toplamalarına izin veremiyoruz. Bu yazıyı yazmaya karar verdiğimde Nazım Hikmet’in şiirindeki “Çocuklar öldürülmesin, şeker de yiyebilsinler” dizeleri eşlik etti bana. Evet biliyorum hepimizin morale ve iyi şeylere ihtiyacı var. En çok da çocukların. Yani bayram günü iç karartma niyetinde değilim. O yüzden ben de madem çocuğumu endişe etmeden şeker toplamaya yollayamıyorum, o zaman ben de onunla giderim kapı kapı şeker toplamaya diye düşündüm. Düşündüm de gönlüm Şakir’i evde bırakmaya varmadı. Eline poşet versem direk ağzına götürecekti diye (malum 7 aylık daha) ben de bacağına bağladım şeker torbasını 🙂 Bulunduğumuz binadaki hemen her kapıyı çaldık ve iyi bayramlar diledik. Kızım kendi çantasına aldı şekerleri, Şakir’in de çantasını açıp içine bıraktı evde bulduklarımız. Yaşadığım ülke ve dünyada çocukların gönüllerince ve özgürce sokakta vakit geçirebilecekleri, tüm kişi ve kurumların bunun olabilirliği için çabalayacağı nice nice mutlu bayramlara diyelim o zaman 🙂

Şunlar da Hoşunuza Gidebilir...

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak.