Sonya’nın Tavukları

Elimdeki kitabı bir arkadaşım getirdi. Aslında yeni abla olmuş olan küçük yeğeni için almıştı bu kitabı ama ona götürmeden önce bizim küçük cadının da dinlemesini istemişti. Etrafınızda böyle insanların olması güzel. Yeni bir tad, koku veya güzelliğe sizi de dahil etmek istiyorlarsa hayat daha da güzelleşiyor. İşte onlardan bir tanesi ile evimize geldi “Sonya’nın Tavukları”. Kitabın asıl sahibi de Kumsal hanımın ablası Asi hanım 🙂 Birisi daha birkaç aylık, diğeri de en fazla 4 yaşlarında iki kız kardeş olarak devam edecekleri hayatlarında teyzeleri onlara dokunan güzel ellerden birisi olarak bu kitabı onlara taşıyor. Öncelikle kısa bir durakla bize geldi işte Sonya’nın Tavukları. Oldukça ilginç bir anlatımı ve hikayesi var kitabın. Zaten farkı da burada saklı. Çocuklara uygun bir şekilde ve onların anlamasını sağlayacak anlatımla aslında ekolojik sistemden bahsediyor, yaşamın döngüsünü anlatıyor. Kitabı bana veren arkadaşım Yasemin “Bakalım ne düşünecek Armin, umarım beğenirsiniz. Tavuklarından bir tanesini tilkinin kaptığı bir kız ile babasının diyalogu var ve istersen önce sen oku ve ona göre karar ver” dedi. Ben de daha eve gitmeden kitabı okudum. Elbette küçük cadının da tepkilerini merak ediyordum.

Sonya’ya babası üç tane küçücük civciv veriyor ve bunların bakımıyla ilgilenmesini istiyor. Elbete onlara çok iyi bakan Sonya, onlarla çok güzel bir duygusal bağ da kuruyor. Büyüyen ve tavuğa dönüşen civcivler yumurta vermeye bile başlıyorlar. Sonya ise hergün onlarla ilgilenmekten ve bakımlarını üstlenmekten son derece mutlu bir çocuk. Bir akşam bir tilki geliyor ve tavuklardan bir tanesini alıp gidiyor. Elbette üzücü bir durum. Benim merak ettiğim yanımdaki küçük dinleyicinin tepkileriydi. Ona sormadan önce (kaldı ki pür dikkat dinliyordu okuduklarımı ve görselleri takip ediyordu) kitabın tamamlanmasını istedim. Babası Sonya’nın yanına geliyor ve son derece üzgün olan kızına tilkiden ve onun beslenme sürecinden bahsediyor. Tilkinin de yavruları olduğunu ve onlara yiyecek götürmesi gerektiğinin altını çiziyor. Bir anlamda tilkiden taraf anlatıyor aslında yaşamın gerçek yüzünü. Bu durum Sonya’nın acısını azaltmıyor elbette ama kilit cümleler de burada geliyor: “Üzüldüğünü biliyorum ama o yavru tilkilerin bu soğukta aç kalmalarını istemezdin değil mi?” diye soruyor baba. Elbette bundan önce tilki ve yavrularından da bahsediyor. Sonya biraz düşünüyor ve “Herhalde istemezdim” diye yanıtlıyor babasının sorusunu. Şimdi aynı soruyu ben de yanımdaki minik dinleyiciye sordum ve benzer yanıtı aldım ama yine de tavuğa üzüldüğü için “Yine de bu kitabı sevmedim, tavuğun ölmesini istemedim” diye ekledi. Bazı kitapları bu nedenle seviyorum, anlattıkları hikayelerin hayata dair takındıkları tutumu seviyorum. Sinek Sekiz Yayınevi tarafından basımı yapılan kitabın yazarı Phoebe Wahl ve Türkçe’ye Billur Kakıcı tarafından çevriliyor.

Ölen tavuğu için Sonya’yı güzel bir süpriz bekliyor ve yeni bir yaşam eşlik ediyor onlara. Yumurtalardan bir tanesinden bir civciv hayata merhaba diyor ve Sonya ona da sevgiyle yaklaşıyor. Elbette kümesin etrafındaki tedbirler arttırılıyor ve tavukların daha güvende olacakları bir ortam hazırlanıyor. Bir baba ile kızın diyalogu ve hayatı anlama telaşı güzeldi bu kitapta. Çocuğunu hayata hazırlarken, öteki olandan yana da bakmayı sağladığı için babanın açıklamaları bence güzel ve etkileyici. Ayrıca yaşam döngüsünün böylesi naif bir hikaye ile çocuklara anlatılmak istenmesi de kitabı bence değerli kılıyor. Kitabın son görselinde Sonya küçük civcivi seviyor kucağında ve yanında da artık yürümeye başlayan kardeşi var. Kim bilir belki birkaç yıl sonra, bu kitabın asıl sahibi Asi de kardeşi Kumsal’a kitabı okuyacak ve kitap üzerinde beraber yorumlar yapacaklar. Kitabın misafir olacağı ev sayısı artacak belki de. Güzellik katlanacak hem sonra bu hikayeler ve çocuk edebiyatıyla. Tavsiye ve yeni ablaya sevgiyle…