Dondurma Aşkına; Fermuş – İsmet Çiftini Dinleyin :)

İşte karşınızda hayalimdeki çiftlerden bir tanesi. 63 yıllık evliliklerine ne çok şey sığdırmışlardır değil mi? Ben de tam yanlarındaki masada otururken bu çifti izledim, bir telaşla eşine dondurma almak isteyen amcanın hareketlerinin ruhuna zaman zaman geciktiğini gördüm ve merakım daha da arttı. Yalan değil, epey izledim bu çifti ve sonunda kendimi yanlarında buldum. Kısa bir merhabadan sonra kendilerini dinledim. Sohbete açık oldukları dondurma aşkında belli oluyordu zaten 🙂

“Merhaba, sizi gördüm ve merak ettim, bu nedenle geldim. Yanınıza oturabilir miyim” cümlesi sandalyemi çekip bana yardım eden Fermuş teyzem için oldukça sıradan bir adımdı. 63 yıldır evliler ve dondurma yedikleri gün torunlarının düğünü varmış. Ne harika değil mi? Alışveriş yapıp düğün için kıyafetlerini ayarlamışlar ve eve dönmeden evvel İsmet amcamın kendisine dondurma ısmarlamasına zaman ayırmışlar. Yaşlarını soruyorum; Fermuş teyze 81, İsmet amca da 89 diyor. Fermuş teyze 90 deyince, İsmet amca “Hayır efendim ben 89 yaşındayım” diyor. Fermuş teyze de biz 89’dan yukarı çıkmayacağız kızım ona göre” diyor 🙂 Gülüyoruz kıkır kıkır İsmet amcamdan gizlemeye çalışarak.

“Nasıl geçti 63 yıl bir evlilikte?” dedim. Fermuş teyze; “Acılar, hüzünler, mutluluklar, sevinçler, kısaca dolu dolu bir yaşam” dedi. İsmet amcam da “4 çocuk, 5 torun, hem de bu akşam bir torunumun düğünü var” dedi. Dayanamadım ve sordum yine; “Peki geriye dönseniz aynı kararı verir misiniz, iyi ki diyebiliyor musunuz yani kararınıza?” dedim. Fermuş teyzem hiç düşünmedi bile “Elbette iyi ki diyorum ve geri dönsem yine İsmet’le evlenirim” dedi. İsmet amcam da bıyık altından gülerek “Eee ne yapalım, el mahkum evlendik bir kere” dedi. Ben de dayanamadım ve “Hadi hadi İsmet amca nasıl da hevesle eşine dondurma almaya çalıştığını gördüm ben, mutlu olmasan dondurma aşkına tutulmazsın” dedim. Gülümsedi güzelce. Dondurmaları bitmeden bir kare resimlerini çekmek istediğimi söyleyince de hemen sandalyelerini yan yana getirip poz verdiler; ayrıca İsmet amcam kafasındaki şapkasını çıkarıp kalan saçlarını düzeltti özenle 🙂

Sonra İsmet amca dedi ki “Şimdi ki çiftler beraber vakit geçiremiyor, eğlenemiyor. Birisi bir şehre, diğeri başka yere işe gidip geliyor, birbirlerini bile göremiyorlar. Nasıl devam edecek evlilikler bilmiyorum kızım. Bildiğim çiftlerin birbirlerine vakit ayırmaları gerektiği.” Vallahi ne yalan söyleyeyim az konuştu ama öz konuştu İsmet amcam.

Hayal edin kendinizi; torununuzun düğünü var, telaşınız da var. Üstelik bedeniniz ruhunuza aynı hızda yetişemiyor ama sorun etmiyorsunuz. Canhıraş bir telaşın ortasında aniden dondurmacının önünde duruyor ve böylece hem sevdiğinize hem de onun ruhunda ve mutluluğunda dinlenen kendinize dondurma alıyorsunuz. Sonra ne oluyor biliyor musunuz? Yaşlarınız 81 ve 89 olsa da yaşamdan keyif almanın aslında dondurma yemek ve o anı sevdiğinle bölüşmek kadar güzel ve özel olduğunu gösteriyorsunuz sizi izleyen kişilere. En azından bana gösterdiler, hem de farkında olmadan. Hem de dilleri ve bedenleri öğretmek değil de paylaşmak için hayata katılıyorken. Hayatın tüm olumsuzluklarına bir “dur” ihtarı vererek ayrıca. Hey hayat, dur şimdi, tüm kötü olay ve durumların farkındayım da sevdiğimle, eşimle, hayat yoldaşım/arkadaşımla bir dondurma yiyebilecek kadar zaman lazım bana. Farkındayım dönen dünyanın, ama şu an kendi dünyamızın çekim alanındayız. Hem de bu çekim alanına dahil olan ve gönlü sevgiden yana olanlar var, hem yazarak hem de paylaşarak…